W dawnej Rzeczypospolitej Senat był jednym z trzech stanów sejmujących (obok króla i Izby Poselskiej). W Księstwie Warszawskim utworzono Senat Księstwa Warszawskiego, jako izbę wyższą parlamentu, w której zasiadano z nominacji władcy. Jego kontynuacją w okresie Królestwa Polskiego (do 1831 roku) był Senat Królestwa Polskiego . Ponownie powołany do życia w II Rzeczypospolitej , jako Senat Rzeczypospolitej Polskiej (1922-1939), przetrwał zaledwie do początku II wojny światowej. W przeprowadzonym wkrótce po wojnie tzw. referendum ludowym społeczeństwo opowiedziało się za parlamentem jednoizbowym. W 1989 roku, na mocy postanowień okrągłego stołu, utworzono Senat Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Ustawa z dn. 29 XII 1989 r. o zmianie nazwy Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (Dz. U. nr 75 poz. 444, weszła w życie z dn. ogłoszenia tj. 31 grudnia 1989 r.) zmieniła nazwę na Senat Rzeczypospolitej Polskiej

Dzieje Sejmu Polskiego / red. Juliusz Bardach. - Warszawa, 1993.

Dzieje sejmu polskiego do roku 1939 / Władysław Czapliński. - Kraków, 1984.

Historia sejmu polskiego . Tom 2, cz. 1: W dobie rozbiorów / Andrzej Ajnenkiel. - Warszawa, 1989.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej pierwszej kadencji 1922-1927 / Jacek Czajowski. - Warszawa, 1999.