W wyniku nadania przez Napoleona konstytucji Księstwu Warszawskiemu (22 VII 1807) został powołany do życia Sejm Księstwa Warszawskiego. Po raz pierwszy został zwołany 10-24 VI 1809. Swą działalność zakończył w 1813. Po Kongresie Wiedeńskim polityczną reprezentacją państwa polskiego w latach 1815-1831 był Sejm Królestwa Polskiego. Po powstaniu listopadowym nie było takiej reprezentacji dla całości ziem polskich, każdy zabór miał własny parlament. W czasie I wojny św. powstała Tymczasowa Rada Stanu Królestwa Polskiego (1916-1917) przekształcona później w Radę Stanu Królestwa Polskiego (1917-1919). Po wojnie działały: Sejm Ustawodawczy (1919-1922) i Sejm Rzeczpospolitej Polskiej (1922-1939). W czasie II wojny św. działały parlamenty związane z polskim państwem podziemnym: Rada Główna Obrony Narodowej (1939-1940), Polityczny Komitet Porozumiewawczy (1940-1943), Krajowa Reprezentacja Polityczna (1943-1944), Rada Jedności Narodowej (1944-1945). Po wojnie pierwszym parlamentem była Krajowa Rada Narodowa (1944-1947) związana z Polską Partią Robotniczą. W latach 1947-1952 działał Sejm Ustawodawczy a od 1952 do 1989 r. Sejm Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Po 1990 r.nazwa: Sejm Rzeczpospolitej Polskiej.

Dzieje Sejmu Polskiego / red. Juliusz Bardach. - Warszawa, 1993.

Dzieje sejmu polskiego do roku 1939 / Władysław Czapliński. - Kraków, 1984.

Historia sejmu polskiego . Tom 2, cz. 1: W dobie rozbiorów / Andrzej Ajnenkiel. - Warszawa, 1989.

Diariusz Sejmowy. - 1982, posiedzenie plenarne nr 20 (25-26 marca).